عصر چهارم

انقلاب را می‌توان یکی از اساسی‌ترین مسائل دکتر سعید زیباکلام دانست. ایشان پس از اتمام‌ دوره‌ی کارشناسیِ مهندسی برق و ‌الکترونیک در انگلستان، به علوم‌انسانی کوچ ‌کرده و کارشناسی ارشد را با رشته‌ی صلح‌شناسی(گرایش جامعه‌شناسی انقلاب) در دانشگاه برادفورد ادامه می‌دهند. ایشان پس از حضور و ‌ایفای مسئولیت‌هایی مانند رییس صدا و سیمای کردستان، سفیر ایران در فیلیپین و رییس اداره‌ی سازمان‌های بین‌المللی در وزارت خارجه، به انگلستان بازمی‌گردند و دوره‌ی دکترای فلسفه‌ی علم خود را از دانشگاه لیدز ‌‌دریافت می‌کنند.

در مصاحبه‌ با «پایگاه اینترنتیِ یک بیست» درباره‌ی این مساله می‌گویند:«این رویداد ابداً برایم غیرمتظره نبود. از مدت‌های مدید پیش‌تر انتظار چنین فرجامی را می‌کشیدم. در نتیجه، خود را برای ادامه تحصیل آماده کرده بودم. انقلاب خیلی پیچیده‌تر از تصورات خام و ساده‌ای بود که ما دانشجویان و بسیاری از رجال سیاسی قبل از انقلاب داشتیم! فکر می‌کردیم که انسان‌های غارتگر و جنایتکار را از مصادر امور برکنار می‌کنیم و آدم‌های خوب را به جای آنها می‌گذاریم. این می‌شود انقلاب! من در مجموع سمت‌هایی که بعد از انقلاب داشتم، متوجه شدم که انقلاب خیلی ماجرای پیچیده‌تر و حساس‌تر و ظریف‌تری است. مجموعه اینها مرا سوق داد به سمت اینکه مطالعات جدی‌تری را در حوزه فلسفه شروع کنم.»

ایشان در کنار حضور فعال و یاری‌رسانی‌های متعدد به جنبش دانش‌جویی کشور و چاپ کتابی مستقل در این‌‌باره(به نام «خلاف جریان»)، امسال مجموعه‌ای از یادداشت‌هایشان در دو سال اخیر را در کتابی به نام«انحلال انقلاب در نظام استکباری» چاپ‌کرده‌اند. ‌در این کتاب به وضعیت انقلاب و انحلالش در نظم نوین جهانی،‌ سیاست خارجی دولت و مساله‌ی توافق و… پرداخته اند. اگر نتوان این کتاب را مرثیه‌ای برای انقلاب از طرف دکتر زیباکلام‌ دانست حداقل می‌توان آن‌ را هشداری جدی تلقی‌کرد.

امروز دکتر زیباکلام با حضور در #عصر_علوم_انسانی دغدغه‌ها و مسائل پیش‌روی انقلاب اسلامی را بیان می‌کنند و پاسخگوی سوالات ما هستند.