🔸 در يكم مهر ١٣٢٥ هجري قمری حسین منزوی در زنجان زاده شد. دوران تحصيل را تا پايان دبيرستان در زنجان گذراند و پس از اخذ ديپلم برای دامه تحصيل به دانشكده‌ی ادبيات دانشگاه تهران رفت. سپس اين رشته را رها کرد و به جامعه‌شناسی رو آورد وی در سال ١٣٥٨ با گذراندن واحد‌های باقی مانده مدرك كارشناسی خود را گرفت.
🔸 منزوی صاحب ١٤ اثر ارزشمند است. يك سال پس از انقلاب اسلامی ايران وي مجموعه‌ی صفر خان را منتشر می‌كند. اين مجموعه‌ی بلند و نيمايی در ستايش صفر قهرمانيان، يكی از زندانيان سياسی پيش از انقلاب است كه بيش از ٣٠ سال از عمر خود را در زندان می‌گذراند.
🔸 صفرخان به خوبی بيان‌گر آرمان‌خواهی و ديد اجتماعی منزويست. با اين حال پس از انقلاب با متحول شدن همه چیز منزوی كار خود را در مطبوعات و راديو و تلوزيون از دست می‌دهد. اين بي‌كاری تا آنجا انجاميد كه زندگی زناشويی‌اش به جدايی می‌انجامد. حتی شغلی كه با وساطت اخوان ثالث در وزارت ارشاد به دست آورد هم مدت زيادی درگيرش نكرد و منزوی به زادگاهش برگشت.
🔸 برای اثبات ارزش منزوی همین بس که محمد علي بهمني درباره منزوی مي گويد:« اگر بخواهيم غزل بعد از نيما را بررسی کنيم بايد بگوييم كه هوشنگ ابتهاج در غزل پلی زد و منوچهر سيستانی از اين پل عبور می‌كند و ادامه‌دهنده اين راه حسين منزوی است.»
🔸 با توجه به اهمیت منزوی در ادبیات معاصر این سوال پیش می‌آید که چرا هیچ نشانی از منزوی در کتب درسی یافت نمی‌شود. مهدي فرجی در همین مورد می‌گوید:«ادبياتی كه در كتب درسی وارد شده است، ادبيات فيلتر شده است… حتي از حسين منزوی پدر غزل نيمايی شعری در كتابهای درسی نيست. بنابراين من به آينده ادبيات در سيستم آموزش و پرورش چندان اميدوار نيستم.»
🔸 حال سوأل مطرح اين است كه با اين كه منزوي حق خود به انقلاب را ادا كرده است، چرا پس از انقلاب منزوي اين‌طور به انزوا كشيده شده و نه تنها در زمان حيات مورد بی‌احترامی قرار گرفت بلكه پس از مرگ، هيچ اسمی از وی در كتب درسی نیست؟
🔹 حسين منزوی در ١٦ ارديبهشت سال ١٣٨٣ در غربت، به دليل آمبولی ريوی در گذشت.
#تحلیل_دانش‌آموزی
#هادی_علیمردانی دانش‌آموز دبیرستان شرف‌الدین
